2 aylık hamileyim - Tek belirti uyku

Annen çok şükür sayende güzel bir hamilelik geçireceğe benziyor. Mide bulantısından eser yok. Bazen hamile değil miyim acaba diye şüphe ediyorum:) Tek hissedilir belirti akşam işten geldikten sonra 21:30 gibi koltukta sızıyorum. Sabah oldu mu tam kalkma vaktinde kurulu saat gibi hemen uyanıyorum.

Aşerme gibi bir durumum yok, aksine iştahsızlık hakim. Haşlanmış yumurtaya tahammül edemiyorum. Omlet yiyebilirken son denememde ilk kez istifra edince, menemene dönüş yaptım. Bir şekilde yumurta yemeliyim senin için:) Sanırım kokusuna tahammül edemiyorum şu günler de..

Doktorun söylediklerini büyük bir özenle yerine getirmeye çalışıyorum. Çölyak hastası olmamdan dolayı tavsiyesi üzerine mercimek, nohut sık sık tüketmeye çalışıyorum. Ekmeğin yerini bunlarla kapatabileceğimi söyledi. 2 lt her gün su tüketmek için hem evde hem işte şişeler hep masamda. Balık çok sık yiyorum ki zaten çok seviyorum. Büyük balıkları ayda bir, küçük balıkları (hamsi, tekir, çinekop) her hafta yiyebileceğimi söyledi. Deniz ürünleri yasak (midye, karides, kalamar) .

Her gün iş yerinde çeşit çeşit kuruyemişlerden yiyorum. Ceviz, badem, fındık, fıstık, kuru üzüm, kaju, kuru erik... Kuruyemişte kendime sınır koyamıyorum çünkü çok seviyorum. Karın doyurucak kadar yiyorum, biraz abartıyorum:)

Ruh halimi sorarsan pek içimden aktivite yapmak gelmiyor. Bir üşengeçlik var ki üstümde yaptığımdan zevk alamıyorum. Normalde cuma akşamları mutluluktan uçan, büyük iştahla güzel sofralar kuran ben sadece uykuya aç.

8 haftalık

Daha yolun çok başındayız biliyorum. Sabırsızlıkla içimde seni hissedebildiğim, kıpırdaştığın günleri bekliyorum bebeğim...

Anne oluyorum!

8 Mayıs Pazar günü anneler günüydü. Babanla birlikte önce bizimkilere kahvaltıya, akşamında babanın anne ve babasını ziyarete gittik. Ailecek güzel bir pazar-anneler günü geçirdik. Son adet tarihime istinaden gebelik testi yapmayı uygun gördüm. 2-3 dakika sabırsızca geçen bir bekleyişin ardından gözlerimize inanamadık. Tatmin olmayıp, yaklaşık kaç aylık olduğunu öğrenmek amaçlı Acıbadem Maslak Hastanesi'ne gidip, beta hcg değerine baktırdık. 1 saat sonra sonucu aldık ve 1400 çıkan değere göre 5 yada 6 haftalık hamileydim. Anneler gününde hamile olduğumu öğrendim:)

boş kese

Büyük bir şok ve şaşkınlık içerisindeydik. Ne yalan söyleyelim seni bekliyorduk ama bu kadar hızlı beklemiyorduk. Herşeyin yolunda olduğunu öğrenmek için hemen doktorumdan müsait olan ilk sabah randevusunu aldık ve babanla sabah erkenden Amerikan Hastanesi'ne gittik. Heyecandan ölmek üzereydik. Pimpirikli anneni herşey acaba yolundamı düşüncesi sarmıştı. Cengiz Bey ekrana bakarak 5 haftalık hamile olduğumu ve daha yolun çok başında olduğumuzu söyledi. Küçücük bir kese oluşmuş olsada sen henüz ortada yoktun. Adetlerimin düzenli olup olmadığını sordu. Genelde 4-5 gün ileri attığını söyleyince geç yumurtlama olabileceğini ileri sürdü. Şu an herşey yolunda, kese oluşmuş. Seni göremeyip, doktor da neler olacağını zamanla görücez deyince içime kurt düştü. Bir hafta sonra tekrar kontrole gideceğiz.

Hastane dönüşü "boş gebelik" yada "yalancı gebelik" diye girmediğim internet sitesi, okumadığım blog kalmadı. Bebeğin en geç 8.haftada görülebilmesi normaldi ama ben tuhaf bir şekilde korkuyordum. Haklı olarak baban hep olumsuz düşündüğüm için bana kızıyordu. 2-3 gece stresten rahat nefes alamadım, acayip gergindim. Beklemek beni bitiriyordu. Ama elimde değildi sen bizim ilk bebeğimizdin ve seni kaybetmekten korkuyordum. Babanla ilk kalp atışlarını duyana kadar kimseyle birşey paylaşmamaya karar verdik.

Seninle tanışıcaz hayaliyle 2. kontrolümüz için hastaneye gittik. Cengiz bey çok şükür embriyo oluşmuş müjdesini verdi. Doktorunda söylediği gibi aynı tek taşı andıran bir görüntün vardı. Kalbin 103 atıyordu. Yine önceki dinlediğim bebek kalp atış sesleriyle kıyaslayarak daha hızlı atması gerekmiyor muydu diye telaşla sorguladım. 1 hafta sonra ne kadar hızlı attığına inanamayacağımız cevabını aldım.

Çok şükür herşey yolundaydı. Hala hamile olduğuma inanamıyor, içim içime sığmıyordu. Bu randevudan sonra rahatladım ve artık güzel şeyler hayal etmeye başladım. Sıra işin en zevkli kısmında, aile ve dostlara haberi duyurmak vardı:)