Annen çok şükür sayende güzel bir hamilelik geçireceğe benziyor. Mide bulantısından eser yok. Bazen hamile değil miyim acaba diye şüphe ediyorum:) Tek hissedilir belirti akşam işten geldikten sonra 21:30 gibi koltukta sızıyorum. Sabah oldu mu tam kalkma vaktinde kurulu saat gibi hemen uyanıyorum.
Aşerme gibi bir durumum yok, aksine iştahsızlık hakim. Haşlanmış yumurtaya tahammül edemiyorum. Omlet yiyebilirken son denememde ilk kez istifra edince, menemene dönüş yaptım. Bir şekilde yumurta yemeliyim senin için:) Sanırım kokusuna tahammül edemiyorum şu günler de..
Doktorun söylediklerini büyük bir özenle yerine getirmeye çalışıyorum. Çölyak hastası olmamdan dolayı tavsiyesi üzerine mercimek, nohut sık sık tüketmeye çalışıyorum. Ekmeğin yerini bunlarla kapatabileceğimi söyledi. 2 lt her gün su tüketmek için hem evde hem işte şişeler hep masamda. Balık çok sık yiyorum ki zaten çok seviyorum. Büyük balıkları ayda bir, küçük balıkları (hamsi, tekir, çinekop) her hafta yiyebileceğimi söyledi. Deniz ürünleri yasak (midye, karides, kalamar) .
Her gün iş yerinde çeşit çeşit kuruyemişlerden yiyorum. Ceviz, badem, fındık, fıstık, kuru üzüm, kaju, kuru erik... Kuruyemişte kendime sınır koyamıyorum çünkü çok seviyorum. Karın doyurucak kadar yiyorum, biraz abartıyorum:)
Ruh halimi sorarsan pek içimden aktivite yapmak gelmiyor. Bir üşengeçlik var ki üstümde yaptığımdan zevk alamıyorum. Normalde cuma akşamları mutluluktan uçan, büyük iştahla güzel sofralar kuran ben sadece uykuya aç.
 |
| 8 haftalık |
Daha yolun çok başındayız biliyorum. Sabırsızlıkla içimde seni hissedebildiğim, kıpırdaştığın günleri bekliyorum bebeğim...
No comments:
Post a Comment